پس علاوه بر دلایل اقتصادی می­توان نقش استعمارگران خارجی را در ظهور این فرقه در نظر گرفت . سؤال اینجاست که استعمارگران از بدعتگذاری در دین ملت ایران و ایجاد انشعاب بین آن چه نفعی می­برند ؟ پاسخ این سؤال را در مقطعی جست و جو می­کنیم که به عصر امتیازات معروف است . در این دوران دولت­های روس ، انگلیس و فرانسه با بستن معاهدات و قراردادهای اقتصادی یا سیاسی گوشه­ای از خاک ایران را تصاحب می­کردند یا ثروتی را به غارت می­بردند .

پذیرش اینگونه معاهدات ننگین نشانه­ی آن بود که دولت ایران در مقابل استعمارگران به ذلت افتاده و توان مقابله با زیاده خواهی آنان را نداشت . اما به رغم ناتوانی دولت نشانه­هایی از مقاومت ملت با این دزدی­های آشکار وجود داشت . فتوای جهاد توسط علما در جنگ ایران و روسیه و پیروزی­های حاصل از آن توسط مردم را می­توان نمونه­ای از این مقاومت­ها دانست . پس دولت­های استعمارگر در مقابل ملت متحد ایران موفقیتی کسب نمی­کردند . نقش عظیم روحانیت مخصوصا علمای شیعه و همچنین وحدت دینی از دید استعمارگران پنهان نمی­ماند . ابتدا روسیان با درس گرفتن از تجارب ایجاد اختلاف مذهبی و سیاست تفرقه بینداز و حکومت­کن به حمایت از سید علی محمد باب پرداختند و پس از آنها در دوران ناصری انگلیسی­ها نیز به صف حامیان این فرقه­ی بدعتگذار پیوستند . هرقدر استعمارگران قدرت بیشتری در ایران پیدا می­کردند حمایت آنها از فرقه­های بابیه و بهاییه علنی­تر می­شد .

پس از فعالیت­های مرحوم علامه مجلسی و مبارزه­های سیاسی علمای دیگر در دهه­های اخیر ، استعمار بارها برای تسخیر و تسلط بر ایران اقدام کرد و با قیام روحانیت شکست سختی خورد . از جمله : فتوای دفاع در برابر حمله­ی روسی­ها توسط مرحوم کاشف الغطاء و ملا احمد نراقی در جنگ جهانی اول ، فرمان جهاد در برابر حمله­ی متجاوزان از سوی سید محمد مجاهد اصفهانی و ملا محمد استر آبادی ، فتوای تحریم تنباکو علیه انگلیس توسط میرزای شیرازی و دیگر مقابله­های روحانیت و . . .

استعمار ، میزان قدرت و نفوذ مردمی روحانیت را کشف کرد و یکی از منفذهای ورود خود به جامعه­ی مسلمانان را نفوذ در این دژ مستحکم یافت ؛ لذا با به راه انداختن جریان­های به اصطلاح مذهبی نظیر بهاییت و تقویت و توسعه آنها قصد ایجاد شکاف و نفاق بین روحانیت و امت مسلمان را داشت و با فرقه فرقه کردن شیعیان و بی ارزش نمودن عقیده­ی مهدویت و رخنه در صفوف روحانیت به دنبال اخلال در ایران بود .